در شهر ریمز فرانسه, شرکت  Vranken Pommery  نمایشگاه La fabrique sonore (کارخانه صدا) را به سرپرستی Charls Carcopino و Clair Staebler و طراحی شده توسط Hyoung-Gul Kook , علی مومنی و Robin Meier با ساختاری با شکوه به نمایش گذاشته است که تلفیقی از شیوه های باستانی تا زدن کاغذ و پروسه های مدرن طراحی و خلق کامپیوتری است.

 

 

این فرم از Taketoshi Nojima , ریاضیدان و کارشناس اریگامی, به خصوص از کار او ” بازساخت فرمهای ارگانیک با کاغذ تا خورده” الهام گرفته شد هاست. همکاری آنان با آرشیتکت Hyoung-Gul Kook این اجازه را به آنان داده که این ساختار 345 متر مکعبی معلق را از 285 برگ کاپوزیت آلومینیوم  – پلی اتیلن تخت که دقیقا 2535 بار تا شده اند خلق کنند. این ساختار صدایی را که از یک بلندگو پخش میشود تقویت کرده تا با ایجاد فضایی بسته, در مرکز خود بر شنونده اثر گذار باشد.

 

این ساختار به عنوان استعاره ای چند لایه برای ارتباط بین ذهن و ماده, سازه ای است کاملا هندسی که تجارب و متافورهای شامپاین را به وسیله ساختاری تاشو و معلق تقویت میکند. ساختار اولیه مخروطی معلق به ابعاد 10*10*12 متر در یک هرم است. یک غار زیرزمینی , crayères , یکی از بزرگترین از انواع خود در 18 کیلومتری Vranken Pommery تشکیل شده از راهروها و غارهایی که به دوران روم باستان باز میگردد.

 

 

این سازه فضایی تقویت صدا به شکل یک بلندگوی واقعی عمل میکند. یک پلتفرم شیشه ای در نقطه کانونی در داخل مخروط, یک بطری پر شده از شامپاین را نگه میدارد. با استفاده از صدای واقعی طراوت و شادابی که توسط میکروفونی غوطه ور در درون بطری شامپاین برداشت میشود, یک سیستم آنالیزگر صوتی محیطی از صدا که بطور مداوم در حال تغییر است از بالا به پایین منتشر میشود.