شاید در نگاه اول تصور کنید این تصویر از یک روستای سیل زده گرفته شده است. اما اینطور نیست! این یک روستای شناور است! این ونیز آفریقا است!

گانویه (Ganvie) یک روستای ساخته شده روی دریاچه در کشور بنین در غرب آفریقا است. این روستا با جمعیت تقریبی ۲۰ هزار نفر تقریبا تماما روی دریاچه نوکوئه ساخته شده است. به همین دلیل گانویه بزرگترین روستای آبی جهان میباشد. همین موضوع باعث شده تا گانویه امروزه گردشگران زیادی را به خود جذب کرده و لقب ونیز آفریقا را به خود بگیرد.

تاریخچه این روستا به اوایل قرن ۱۷ام بازمیگردد که مردمان یک قبیله مجبور شدند بر روی این دریاچه زندگی کنند. و اما داستان آنها بسیار جالب و خواندنی است!

در اوایل قرن ۱۷ ام کشور داهومی (بنین امروزه) یکی از پرقدرترین کشورهای آفریقا جنوبی شده بود و قومیت غالب در این کشور مردمان فن بودند. در این دوران مردمان فن قدرت نسبی بدست آوردند و با پرتغالی ها که تا کنون مشغول به شکار و تجارت برده بودند توافق کردند تا بجای مردمان فن – از قومیتهای اقلیتی که در آنجا بودند استفاده کنند. بدین ترتیب مردمان فن مسئول آن شدند که قبائل اقلیتی را شکار کرده و آنها را به عنوان برده به پرتغالی ها تحویل بدهند.

با توجه به قدرت بالای جنگجویان فنی و تعداد زیاد آنها – قبایل دیگر شانس زیادی برای مقابله با آنها نداشتند. تا اینکه سرپرست یکی از قبایل اقلیتی (توفینو) ایده ای به ذهنش رسید تا بتواند مردمانش را از اسیر شدن نجات دهد. وی با سواستفاده از باورهای دینی مردم فن موفق شد بدون خونریزی از شر آنها در امان بماند.

قضیه از این قرار است که مردمان فن (همانند بسیاری از قومیتهای دیگر در ناحیه) باورهای دینی عجیبی داشتند که آنها را بدون چون و چرا اجرا میکردند. یکی از باورهای آنها این بود که دریاچه نوکوئه قدرت شیطانی داشته و هر کس وارد آن شود اسیر طلسم این دریاچه میشود. به همین دلیل مردمان فن در هر صورت ممکن از این دریاچه دوری میکردند. بدین ترتیب مردمان قبیله توفینو شروع به ساخت خانه های خود بر روی این دریاچه کردند تا از چنگ اسارت در امان باشند. مدت زمان زیادی نگذشته بود که خانه های زیادی روی این دریاچه ساخته شد و این روستای آبی شکل گرفت. مردمان ساکن گانویه نه تنها کاملا مستقل میتوانستند زندگی کنند – بلکه با توجه به وسعت زیاد دریاچه و با بهره بردن از کانوهای (قایقهای باریک) چوبی و جابجایی آسان – رفاه نسبتا خوبی برای خود پیدا کردند. درواقع به همین دلیل نام گانویه را برای خود انتخاب کردند که معنای – ما نجات یافتیم – است.

خانه ها تقریبا همگی در قسمتهای کم عمق دریاچه ساخته شده و روش ساخت آنها نیز همانند اکثر دیگر روستاهای آبی با پایه های چوبی زیر آب و قرار دادن خانه بر روی آن است. هر چند تعداد زیادی خانه کاملا شناور نیز ساخته شد.  در جزیره های کوچکی که وجود داشت آنها اقدام به پرورش دامهای خود کردند اما رژیم غذایی اصلی آنها ماهی بود.

اینگونه بود که گانویه به وجود آمد و تا به امروز که دیگر خطر اسارت وجود ندارد پا برجاست. در واقع رشد جمعیت و پدیدار شدن زباله های مدرن (پلاستیکی و آهنی و …) باعث شده امروزه مشکلات این روستا زیاد شود. اما جالبی این روستا این است که هر آنچه لازمه یک زندگی اجتماعی مناسب باشد در آن پیدا میشود. از جمله مطب دکتر – رستوران – کافه – بازار و حتی هتل برای توریستها!

امارار معاض این روستاییان هنوز بسیار ساده صورت میگیرد: مردهای این روستا اقدام به ماهیگیری کرده و زنان روستا آنها را میفروشند. و تنها سازه این روستا که بر روی جزیره ساخته شده (نه آب) مدرسه آن است.