برای خواندن بخش اول این سفرنامه اینجا کلیک نمایید

آن طرف رودخانه یعنی در سمت غربی پل چارلز در کمتر از 5 دقیقه پیاده روی به دیوار جان لنون خواهید رسید. در سال 1988 جوانان پراگی به منظور نشان دادن اعتراض خود به حکومت کمونیستی آن زمان اقدام به نقاشی و نوشتن شعار بر روی این دیوار کردند. مسئولین شهر که نمیتوانستند جلوی آنها را بگیرند از این موضوع کلافه شده و برخورد شدیدی با دانشجویان و جوانان در نزدیکی پل چارلز صورت گرفت. اما پس از رنگ آمیزی دیوار مجددا روز بعد روی آن پر از شعارها و نقاشی های صلح و عشق میشد. نقاشی اصلی از جان لنون که باعث نام گرفتن این دیوار شده است در زیر لایه های بسیار زیادی از رنگ نهفته شده است اما امروزه نیز نقاشی های جدید روی نقاشی های قبلی کشیده میشود و تصویر جان لنون مجددا بر روی دیوار قرار گرفته است.

 

با ادامه دادن مسیر به سمت بالای تپه به محوطه قلعه پراگ میرسیم. تاریخچه این قلعه به قرن 9 میلادی برمیگردد. امروزه علاوه بر یک جاذبه گردشگری مهم این قلعه محل سکونت رئیس جمهور چک و محل برگزاری مراسمهای مهم شهر نیز میباشد.

گفته میشود در زمان جنگ جهانی دوم و پس از تصرف پراگ توسط نازی ها – آدولف هیتلر یک شب را در این قلعه و قصر سپری کرده و با قدم زدن در آن به غرامت جنگی بدست آورده خود فخر بسیار زیادی ورزیده است. طبق کتاب رکوردهای گینس این قلعه بزرگترین قلعه باستانی دنیا از لحاظ زیربنا میباشد.

در واقع درون محوطه این قلعه چندین کلیسا و کاخ متعدد وجود دارد.

معروفترین کلیساهای واقع در قلعه کلیسای ویتوس مقدس میباشد. سازه کنونی این کلیسا در سال 1344 میلادی ساخته شده و به سبک معماری گوتیک است. مجسمه های واقع در دیوارهای کناری کلیسا برجستگی بیشتری به طرح گوتیک آن میدهد.

پس از عبور از کلیسا به سمت کاخ های قلعه میرویم. قدم زدن در محوطه کلیسا و استفاده کردن از مناظر زیبای آن حداقل نصف روز شما را پر خواهد کرد. اگر از در پشتی محوطه خارج شوید به میدانی میرسید که دور تا دور آن کاخ های متعددی قرار گرفته اند و زیبایی خاصی دارد. رزیدانس اسقف اعظم پراگ نیز از قرن 16 ام میلادی تا به کنون در یکی از همین کاخ میباشد.

حال اگر از همان مسیر که به بالای تپه آمده اید برگردید در وسط راه تابلو راه طلایی را خواهید دید. در واقع راه طلایی (Golden Lane) خیابانی است که در آن خانه های بسیار کوچک رنگارنگی قرار دارند. نام این خیابان به دلیل این طلایی نامیده شده است که باور میشود در قرن 16ام کیمیاگران در این مکان به دنبال کشف ماده ای بودند تا با زدن آن به اجسام دیگر آنها را به طلا تبدیل کند (اکسیر طلا).

اگر از تپه قلعه به پایین حرکت کنید به بزرگترین پارک شهر خواهید رسید که محل تفریح بسیاری از توریستان و مردمان عادی پراگ است. طبیعیت پارک بسیار زیبا میباشد و در گوشه کنار آن دیدنی های متعددی خواهید یافت.

در بالای تپه ای که در این پارک قرار گرفته است برج مخابراتی و مراقبتی پترین (Petrin Tower) وجود دارد که شباهت زیادی به برج ایفل پاریس دارد. در واقع گفته میشود پس از ساخت برج ایفل پراگی ها که از آن بسیار خوششان آمده بود تصمیم گرفتند برجی مشابه آنرا در شهر خود بسازند. اما با توجه به مشکل تامین بودجه برای آن آنها تصمیم گرفتند برج خود را در بالای تپه بنا کنند که با وجود اینکه بسیار کوچکتر از برج ایفل است (ارتفاع این برج تنها 63.5 متر است) از دوردست دیده شود. برای رسیدن به این برج میتوان از سمت شرقی پارک قطار شیبدار پارک را به بالای تپه گرفت. بلیط استفاده این قطار شیبدار همان بلیط سیستم حمل و نقل عمومی عادی شهر است.

از آنجا که پراگی ها (بطور کل مردمان چک) اکثریت بی دین هستند بسیاری از کلیساهای شهر بجای محل عبادت به برگزاری کنسرت موسیقی های کلاسیک میپردازند که به نوبه خود دیدنی هستند. موسیقی بزرگانی از جمله موزارت – بیتهوون – ویوالدی و …

البته کلیساهایی که هنوز به عنوان عبادتگاه استفاده میشوند نیز زیاد هستند. یکی از کلیساهای نقلی شهر در داخل پارک پراگ واقع شده است.

و اما ادامه دیدنی های شهر! یکی از پرطرفدار ترین دیدنی های پراگ بخش یهودیان شهر (گوشه یهودیان) است. گفته میشود یهودیان از حدودا قرن 10 میلادی بصورت انبوه به پراگ آمده اند. در سال 1096 میلادی پراگی ها با ساخت دیواری آنها را در گوشه شهر جای دادند که بعدها به گتو یهودیان معروف شد. در این محله سازه ها و دیدنی های تاریخی متعددی وجود دارد از جمله کنیسه های بالا – کلاوس – مایسل – پینکاس – اسپانیایی و کنیسه جدید قدیم. همچنین قبرستان قدیمی یهودیان و سالن مراسم های یهودی نیز از دیدنی های این محله پراگ هستند.

برای ورود به قبرستان قدیمی یهودیان ابتدا از داخل ساختمانی عبور میکنید که در واقع کنیسه پینکاس است. روی دیوار این کنیسه بین سالهای 1992 تا 1996 نام هشتاد هزار یهودی کشته شده توسط نازی ها با دست نوشته شده است. پس از عبور از این کنیسه به محیط باز قبرستان میرسیم.

قبرستان قدیمی یهودیان که سنگ قبرهای ایستاده نامرتب و کج شده بسیار نزدیک به همی دارد بیشتر شبیه تصویری است که از قبرستانها در فیلمهای ترسناک داده میشود. این قبرستان بزرگترین قبرستان یهودی در اروپا است که بین قرون 15 ام تا 18 ام میلادی مورد استفاده قرار گرفت. این موضوع هنوز از تاریخ حکاکی شده بر روی سنگ قبرهای این قبرستان قابل دیدن است.

در آن زمان گسترش قبرستان یهودیان به سختی صورت میگرفت و به همین دلیل جامعه یهودی پراگ مجبور بودند راه دیگری برای ایجاد قبرهای جدید پیدا کنند. یکی از این راهکارها ایجاد لایه های متعدد روی یکدیگر بود. طوری که امروزه در برخی نقاط این قبرستان تا 12 لایه روی یکدیگر قرار گرفته شده است. بدین روش آنها قادر بودند بدون دستکاری کردن قبرهای قبلی جایگاه های جدیدی ایجاد کنند. اما بدین منظور یا باید سنگ قبرهای ایستاده قبلی را دفن کنند و یا آنها را به لایه بالایی منتقل کنند که آنها روش دوم را انتخاب نمودند. این موضوع باعث شده است که امروزه سنگ قبرها چنین متراکم در کنار یکدیگر قرار بگیرند. همچنین دلیل اینکه سطح قبرستان چندین متر بالاتر خیابانهای اطراف است قرار داشتن همین لایه های متعدد است. در واقع ممکن است سنگ قبری که امروزه در بالا ما میبینیم متعلق به شخصی باشد که 12 لایه پایین تر در زیر زمین است!

بر روی برخی از این قبرها مردمان نامه های تا شده بسیار کوچکی قرار داده اند. متاسفانه دلیل اینکار را بنده متوجه نشدم اما اگر شما میدانید لطفا در بخش نظرات اطلاع دهید!

در گوشه محوطه قبرستان سالن مراسمهای یهودیان قرار دارد که پر شده از آثار تاریخی مختلف است.

در فاصله چند دقیقه ای قبرستان یهودیان کنیسه جدید قدیم قرار دارد که گفته میشود قدیمی ترین کنیسه فعال در اروپا است. این کنیسه در سال 1270 و با سبک معماری گوتیک ساخته شد. دلیل نامگذاری این کنیسه این است که در ابتدای ساخت آن به کنیسه جدید معروف بود اما بعدها با ساخته شدن کنیسه های جدیدتر نام این کنیسه به کنیسه جدید قدیم تغییر یافت.

گفتنی است بازدید از تمامی کنیسه ها و قبرستان یهودیان در پراگ با خرید بلیط کامل موزه یهودیان صورت میگیرد. البته امکان خرید بلیط جداگانه بازدید از قبرستان نیز وجود دارد.

 

در مجموع شهر پراگ دیدنی های بی شماری دارد که شاید حداقل یک هفته تمام برای بازدید تمامی آنها لازم باشد. در همین چند روز برای شخص بنده بارها اتفاق افتاد که به دنبال جاذبه گردشگری خاصی میگشتم و یکباره دیدنی جدیدی پیدا کردم که قبلا راجع به آن نخوانده بودم. بازدید از این شهر خصوصا برای علاقه مندان به معماری (علی الخصوص معماری گوتیک) توصیه اکید میشود. فعالیتهای دیگر ممکن در این شهر نیز طرفداران زیادی دارد از جمله: قایقسواری یا شناور شدن با توپهای عظیم پلاستیکی بر روی رودخانه – بازدید از بازار کشاورزان شهر در روزهای شنبه و ناخنک زدن به غذاهای مختلف – رفتن به کنسرت موزیک کلاسیک در یکی از کلیساهای قدیمی شهر – رفتن به تئاترهای تاریکی که با استفاده از تاریکی فضا جلوه های ویژه ای ایجاد میشود و یا بازدید از موزه های بیشمار شهر.

 

در قسمت بعدی سفرنامه به بازدید از شهر کوتنا هورا و کلیسای استخوانی آن میپردازیم.