با توجه به رشد جمعیت شهرها و افزایش سفرهای درونشهری, در بسیاری از شهرهای بزرگ وجود یک ناوگان حمل و نقل عمومی کارآمد ضروری است.  حال به دلیل تراکم بالا و محدودیت فضای روی زمین استفاده از تونلهای زیرزمینی و مترو یکی از بهترین گزینه ها برای این موضوع میباشد. سرعت بالا – امنیت – کاهش زمان سفرهای درونشهری – استفاده بهینه از منابع انرژی – عدم آلودگی محیط زیست و … همگی از مزیتهای مترو میباشند. این مزیتها باعث شده اند شهرهای بزرگی مثل نیویورک در آمریکا – لندن در انگلیس و پاریس در فرانسه از مدتها پیش به فکر استفاده از این تکنولوژی و گسترش آن بیفتند. متروی پاریس در هر ۵۰۰ متر یک ایستگاه دارد و متروی لندن دارای ۲۷۵ ایستگاه در سرتاسر لندن است. همچنین متروی نیویورک دارای ۴۵۰ ایستگاه در ۶۲۱ کیلومتر مربع مساحت میباشد. در برخی شهرها همچون لندن تونلهای زیرزمینی سابقه ای بیش از ۱۵۰ سال دارند. اولین تونل زیرزمینی شهری در سال ۱۸۶۳ در لندن ایجاد شد. همچنین اولین خط مترو پاریس در سال ۱۹۰۰ و متروی نیویورک در سال ۱۹۰۴ افتتاح گشت.