مدتها پیش مقاله ای با عنوان ” مهندسی تخریب: نحوه تخریب ساختمانها با مواد منفجره ” در سیویلتکت منتشر شد که در آن اقدام به معرفی نحوه تخریب ساختمانها و برجها با کمک مواد منفجره پرداختیم. با وجود اینکه در بسیاری از موارد تخریب از مواد منفجره استفاده میشود اما با توجه به آلودگی محیطی و صوتی و همچنین آسیبهای احتمالی به ساختمانهای کناری, این روش مورد انتقاد بسیاری از مهندسین قرار گرفته است. این موضوع تنها مختصص تخریب ساختمانها نبوده و تخریب دیگر سازه ها نیز در بسیاری از موارد با کمک مواد منفجره صورت میگیرد (تصاویر تخریب پل با مواد منفجره).
حتی اگر بتوان آلودگی های حاصل را به گونه ای پاکسازی کرد و به کمک مهندسی تخریب, احتمال آسیب به ساختمانهای کناری را تا حد قابل قبولی کاهش داد, باز هم در مواردی که ساختمان مورد نظر برای تخریب در قسمت متراکمی از شهر واقع شده باشد امکان انفجار آن وجود نخواهد داشت و اینکار ممکن است خطرات جانی و مالی زیادی را به همراه داشته باشد. پس راه حل چیست؟