پل فرضی BERING STRAITS یک ایده برای متصل کردن قاره آسیا به آمریکای شمالی است. در واقع این طرح (اتصال دو قاره) بارها مورد بررسی قرار گرفته شده است که برخی افراد برای اینکار تونل را گزینه بهتری میدانند و برخی دیگر پل را. اما در اطراف این پروژه در نه در روسیه و نه در آلاسکا زیر ساختهای این پروژه فراهم است که ساخت چنین پلی را بسیار دشوار میکند.

در طرح این پل Chukotka Peninsula در روسیه به Seward Peninsula در آلاسکا متصل خواهد شد.

چون جزایر Diomede بین دو محل اتصال قرار دارند اتصال دو قاره توسط سه پل صورت خواهد گرفت یعنی دو پل بزرگ و یک پل کوچک (بین دو جزیره) برای درک بهتر این موضوع به شکل زیر توجه کنید:

هر کدام از پلهای بزرگ طولی در حدود 40 کیلومتر خواهند داشت که آنها را بزرگترین پلهای عبور از دریا در جهان میکند. در حال حاضر طولانی ترین پل مشابه 35 کیلومتر است که پل خلیج  Hangzhou میباشد.( Hangzhou Bay Bridge)

برای ساخت چنین پروژه ای علاوه بر مهندسی بی سابقه چالشهای سیاسی و اقتصادی زیادی وجود خواهد داشت.

نامهایی که برای این پل در نظر گرفته شده است را میتوانید در زیر مطالعه کنید:

1- The Intercontinental Peace Bridge

2-  Eurasia-America Transport Link

3- BERING STRAITS BRIDGE

نامهایی که برای تونل متصل کننده دو قاره در نظر گرفته شده است را در زیر میتوانید مطالعه کنید:

1- TKM-World Link

2- AmerAsian Peace Tunnel

تاریخچه:

ایده ی اولیه اتصال جهان از طریق خشکی به قبل از قرن 20ام برمیگردد. ویلیام گیلپین اولین حاکم کلورادو در سال 1890 به فکر متصل کردن جهان توسط یک راه آهن سراسری افتاد. دو سال بعد جوزف استراوس با بررسی طرح بیش از 400 پل طرح اولیه خود را برای ایجاد چنین پلی ارائه کرد. این طرح به امپراطوری روسیه ارسال شد ولی مورد توافق قرار نگرفت.

سرانجام Tsar Nicholas II با طرح یک تونل در سال 1905 بدین منظور موافقت کرد که هزینه این پروژه 65 میلیون دلار تخمین زده شد. همچنین هزینه 300 میلیون دلار برای ایجاد دسترسی های به این پروژه و همه خطوط راه آهن و … تخمین زده شد. اما امید به این پروژه با شروع جنگ جهانی اول و انقلاب روسیه از بین رفت.

در سال 1958 T. Y. Lin پیشنهاد ساخت پل عبوری از تنگه برینگ را ارائه کرد. ده سال بعد وی یک موسسه با نام Inter-Continental Peace Bridge Inc را افتتاح کرد تا بیشتر بر روی این پروژه تحقیق کند. با تحقیقات اولیه وی هزینه این پروژه را در حدود 1 میلیارد دولار اعلام کرد. در سال 1994 وی هزینه این پل را با 3 میلیارد افزایش 4 میلیارد دلار اعلام کرد.

در 10 فوریه 2010 Foundation for Peace and Unification یک مسابقه برای بهترین طرح اتصالی از تنگه برینگ از طریق جزایر Diomede را اعلام کرد. برنده این مسابقه طرحی بود با نام ” Diomede Archipelago ”  که در آن با ایجاد یکسری جزایر مصنوعی دو قاره به یکدیگر متصل میشدند و 3 تونل که دو جزیره اصلی را به هم متصل میکرد. (Archipelago به معنای مجمعالجزایر است)

چالشهای تکنیکی:

عمق آب برای این ساخت پروژه هیچ مشکلی بوجود نخواهد آورد از آنجایی که عمق آب در بیشترین قسمت این تنگه 55 متر است. اما به دلیل شرایط آب و هوایی و دمای بسیار پایین ساخت چنین پروژه ای به 5 ماه در سال محدود میشود. (دمای میانگین در زمستانها −20 °C و امکان پایین آمدن دما تا  −50 °C وجود دارد)

همچنین برای بدنه استیلی پل این آب و هوا میتواند مشکل آفرین باشد به همین دلیل در طرح “لین” تمام پل از بتن مخصوص پوشیده شده بود.

یکی دیگر از مشکلات این است که با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه در زمان معینی در سال قطعه های یخی با ضخامتی تا 2 متر ممکن است به پایه های پل برخورد کنند که این برخورد میتواند نیرویی در حدود 5000 تن ایجاد کند.