امروزه به دلیل آسودگی جابجایی و سفر, بسیاری از شهرها را سقوط جمعیت تهدید میکند. این سقوط جمعیت به دلیل به اتمام رسیدن منابعی است که روزی جمعیت را به اسکان در این شهرها ترغیب میکرند. و یا میتواند به دلیل به کمبود یا به اتمام رسیدن شغل در آن شهر باشد (که خود نیز به دلیل کمبود منابع است). با این وجود میتوان چنین برداشت کرد که برخی از شهرها دارای تاریخ انقضا هستند, در یک دوره ای جمعیت فراوانی را به سوی خود میکشانند و در دوره ای دیگر به دلیل به اتمام رسیدن منابعشان, جمعیت از آنها پراکنده میشوند. به عنوان مثال میتوان به شهر دیترویت در آمریکا اشاره کرد که ناگهان دچار کاهش جمعیت بسیار قابل توجهی شد.

شاید این مشکل برای خیلی از شهرها هنوز رخ نداده باشد اما با آسوده تر شدن امکان جابجایی و سفر, احتمال بروز چنین مشکلی برای بسیاری از شهرها وجود دارد. این موضوع باعث شده تا افراد زیادی به فکر طراحی شهر متحرک بیفتند. اولین بار چنین ایده ای در حدود 50 سال پیش معرفی شد. طرحهای ارائه شده روز به روز بهتر میشوند. و با پیشرفت علم شاید روزی قابل تحقق باشند. طرحی که Manuel Dominguez ارائه کرده که نتیجه پایان نامه وی در ETSA مادرید است, یک “شهر کوچ نشینی” است که میتواند به راحتی مکان جغرافیایی خود را تغییر دهد! چیزی که طرح وی را منحصر به فرد کرده, توجه او به تولید انرژی در داخل خود شهر به صورت خودکفا و محیط زیست سازگار است. به گفته این طراح, طرح او از لحاظ تئوری قابل تحقق میباشد. اما باید دید چه زمانی ساخت چنین شهری واقعا عملی خواهد شد.