گودبرداری غیراصولی در منطقه بلوار فردوس خیابان برنامه و بودجه در روز 18 اردیبهشت 90 سه کشته بر جای گذاشت. دو کودک حدودا هشت ساله و یک سالمند از قربانیان این حادثه بودند.
باید پرسید چرا؟
چرا باید افراد حتی در خانه ی خود هم امنیت نداشته باشند؟
چرا باید از گودبرداری زمین کنار ساختمان خود ترسید؟
چرا مسئولین این پروژه از سازه نگهبان مطمئن برای جلوگیری استفاده نکردند؟
چرا تهیه گزارش آزمایشگاهی از میزان چسبندگی خاک و مشخصات فیزیکی خاک در اکثر پروژه های کشور ما انجام نمیشود؟
چرا تنها وقتی کار از کار گذشته است به فکر می افتیم و پشیمانی را به عاقبت اندیشی ترجیح میدهیم؟!
شاید جواب همه این سوالات را بتوان در یک کلمه یافت: پـــــــــــــــول!
اگر سازندگان به دنبال این نباشند که از هر گوشه و کنار بزنند و کوتاهی کنند تا سود بیشتر عایدشان شود مطمئنا شاهد چنین اتفاقات ناگواری نخواهیم بود.
در تاریخ 17 جولای 1981 در هتل هایت کانزاس سیتی در آمریکا با ریزش قسمتی از محل تجمع بازدیدکنندگان از مراسم رقص 114 نفر کشته و بیش از 200 نفر زخمی شدند. در آن زمان این حادثه بزرگترین و پر تلفات ترین فاجعه مهندسی بود در تاریخ آمریکا بود.
ساخت هتل 40 طبقه هایت در سال 1978 آغاز شد و در تاریخ 1980 این هتل افتتاح شد. اما در سال 1979 به دلیل ریزش 250 متر مربع از سقف سالن اجتماعات بنا به شکست یکی از اتصالات باعث برخی نگرانی ها شد.
اما ریزش قسمت تماشاگران این هتل فاجعه ای غیر قابل جبران بوجود آورد.
یکی از مشخصه های بسیار جدید این هتل وجود قسمتهای معلق برای تماشاگران در لابی هتل بود. بدین صورت که در طبقات دوم, سوم و چهارم این لابی سازه هایی معلق از سقف برای بازدیدکنندگان در نظر گرفته شده بود. طول این سازه ها تقریبا 37 متر بود و از فولاد, استیل و شیشه ساخته شده بودند. همچنین وزن آنها تقریبا 29000 کیلوگرم بود. قسمت تماشاگاه طبقه چهارم مستقیما بالای تماشاگاه طبقه دوم قرار میگرفت.
در 17 جولای 1981 تقریبا 1600 نفر برای شرکت و تماشای مسابقه رقص در این سالن جمع شدند. در ساعت 7:05 عصر حدودا 40 نفر در تماشاگاه طبقه دوم و افراد بیشتری در طبقات سوم و چهارم ایستاده بودند. همانطور که ذکر شد تماشاگاه طبقه چهارم مستقیما بالای تماشاگاه طبقه دوم قرار گرفته بود ولی تماشاگاه طبقه سوم چند متر آنطرفتر واقع شده بود. به دلیل مشکلات ساخت و اشتباهات مهندسی این سیستم طوری طراحی شده بود که باعث میشد وزن وارد بر تیرهای حمال طبقه چهارم تقریبا دو برابر شود و همچنین وزن بیشتری بر میله های رابط دو طبقه چهارم و دوم وارد شود. طوری که با اینکار وزن مرده خود سازه به سختی قابل تحمل بود. با توجه به تعداد زیاد بازدیدکنندگان که بر روی تماشاگاه طبقه چهارم ایستاده بودند باعث ریزش سازه شد و قسمت طبقه چهارم بر روی طبقه دوم ریزش کرد و هر دوی طبقات به روی زمین لابی ریخته شدند. در پی این حادثه 114 نفر کشته و بیش از 200 نفر به شدت زخمی شدند.
بعد از ریزش به دلیل شکست لوله های آب هتل و نبود خروجی لابی به سرعت از آب پر میشد. چون آب این لوله ها از تانکهای مخصوص در هتل تامین میشد امکان بستن لوله های آب از بیرون وجود نداشت. این موضوع باعث گردید افراد زنده در داخل لابی در خطر غرق شدن قرار بگیرند. پس از بررسی های لازم معلوم شد در ورودی لابی باعث گیر افتادن آب در ان میشود به همین دلیل به دستور رئیس آتش نشانی با بولدوزر در ورودی کنده شد و آب جمع شده خارج گشت.
پس از تحقیقاتی که توسط روزنامه ستاره کانزاس سیتی صورت گرفت علت این فاجعه معلوم شد. در طرح اصلی قرار بود تماشاگاه ها طوری طراحی شوند که هر کدام از آنها با اتصالات به سقف تنها وزن خود را تحمل کنند اما در طراحی بازنگری شده اتصالات طبقه چهارم باید هم وزن خودش و هم وزن طبقه دوم را تحمل میکرد. این تحقیقات باعث برنده شدن جایزه پولیتزر برای روزنامه مذکور شد.