در سال 1791 زمانی که معمار شناخته شده Pierre L’Enfant طرحهایش را برای پایتخت جدید آمریکا, واشنگتن دی سی آماده میکرد, کاخ ریاست جمهوری یکی از اصلی ترین بخشهای این طرح بود.
با برگزاری یک مسابقه برای طراحی کاخ ریاست جمهوری, 9 طرح ارائه شد که یکی از این طرحها توسط رئیس جمهور آینده آمریکا, Thomas Jefferson , ارائه شده بود (او طرح خود را با نام مستعار فرستاد.).
برنده این مسابقه معمار ایرلندی – James Hoban – شد. اما با این وجود جورج واشنگتن برخی تغییرات را در طرح James Hoban پیشنهاد داد.
ساخت کاخ سفید در زمان دوران ریاست جمهوری خود جورج واشنگتن به اتمام نرسید و اولین رئیس جمهوری که در این کاخ سکونت کرد John Adams بود.
معمار معروف جهانی, دانیل لیبسکیند (Daniel Libeskind) به تازگی طرح یک مجموعه از آسمانخراشهای دارای انحنا را برای سنگاپور به اتمام رسانیده است.
در این طرح 6 آسمانخراش مسکونی وجود دارند که با پلهایی در ارتفاع به همدیگر متصل شده اند. این آسمانخراشها بین 24 تا 41 طبقه داشته و در بام هر کدام از آنها یک باغچه مرتفع در نظر گرفته شده است.
مسابقه طراحی ایستگاه راه آهن خیابان فلیندرز در ملبورن در سال 1899 برگذار شد. برای این مسابقه 17 طرح ارسال شد. چیزی که در مورد این مسابقه جالب توجه بود این است که طرح برنده را دو کارمند همان ایستگاه راه آهن – که معمار هم نبودند! – ارسال کردند. آنها این ایستگاه را که به شکل ساختمانهای فرانسوی دوران رونسانس طراحی شده بود را چراغ سبز نامیدند.
اما موضوعی که میخواهیم در این پست به آن بپردازیم شباهت بینظیر برخی از معماران معروف جهان به شخصیتهای تلویزیونی است! در زیر به مقایسه تصویری میپردازیم و شما قضاوت کنید!
آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که آسمانخراش های آینده به چه شکل هستند؟ اگر آری جالب است بدانید شما تنها نیستید! یکی از شاخه هایی که به این موضوع پرداخته است (از میان چندین و چند شاخه دیگر) معماری بایونیک است (Bionic Architecture).
معماری بایونیک یک شاخه ای است که بیشتر هماهنگ با شکل طبیعی زمین است. در این شاخه از شکل سنتی مستطیل و خطوط راست و موازی صرف نظر شده و بجای آن طرح های خود را از خطوط منحنی سازه های بیولوژیکال و طبیعت میگیرد. نتیجه این عملکرد سازه های بسیار نوین و هوشمند است که بر اساس محاسبات بسیار پیچیده بیولوژی و ریاضی ساخته میشود.
با این مقدمه کوتاه به سراغ برخی از باورنکردنی ترین سازه های این شاخه در جهان میرویم:
+ ساختمان ضد دود در پاریس:
Anti-Smog Building, Paris
ساختمان ضد دود یکی از پروژه های وینست کالبات (Vincent Callebaut( یک آرشیتک جوان فرانسوی است.
این یک پروژه استفاده چندگانه از ساختمان است که در این طرح این ساختمان بر روی ریل های متروکه راه آهن پاریس بنا شده است و آنرا به یک منبع مفید انرژی بازیافت میکند. یک تالاب طبیعی و همچنین یک بام با منظره کامل پاریس از امتیازات این طرح است که باعث میشود مردم بخواهند زمان بیشتری را در این ساختمان دوستدار محیط زیست بگذرانند. همچنین این ساختمان با استفاده از تکنولوژی های سبز ساخته شده است که در واقع دود خیابانهای اطراف را جمع میکند.
+ صعود در پل روبلینگ ، سینسیناتی:
The Ascent at Roebling Bridge, Cincinnati
این پروژه توسط Daniel Libeskind ساخته شده است. معماری که برای طرح رقابتیش برای ساخت مجدد مرکز تجارت جهانی در نیویورک معروف است. این ساختمان از لحاظ تاریخی اهمیت زیادی ندارد اما میتوان آنرا همانند آیینه دید که هدف طراح آنرا دررابطه با شاخه معماری بایونیک منعکس میکند. سقف شیب هلالی آن ایده گرفته از محیط زیست و طبیعت است که به ساکنان ساختمان یک نمای بسیار زیبا از شهر را ارائه میکند. ویژگی های طبیعی ساختمان بصورتی انتخاب شده اند تا زمین و آسمان منطقه را منعکس کنند.
+ صندوق جهانی ، کاستاریکا:
Ark of the World, Costa Rica
این طرح توسط Greg Lynn و بر اساس یک نوع معماری معروف به blobitecture ساخته شده است. (معماری حبابی) – (blob به معنای حباب و هر چیز گرد و حبابی شکل است)
این نوع ساختمان ایده گرفته شده از موجودات تک سلولی (آمیبها) و هر چیز دیگری در طبیعت که به شکل حباب است میباشد.
یکی از بهترین نمونه های معماری حبابی همین ساختمان است که مکان آن در جنگلهای بارانی کاستاریکا است. قرار است این ساختمان به عنوان یک مرکز محیط زیست و محل آموزشهای محیط زیستی باشد. سقف آن که از نوع خاصی پارچه کششی ساخته شده است یک محل مناسب برای افرادی است که میخواهند از نمای زیبای جنگل بارانی استفاده کنند. همچنین برای خنک نگه داشتن این ساختمان از یک باغ آب عمودی استفاده شده است. شکل ظاهری طرح بصورت گلهای طبیعت است که بر جذابیت آن افزوده است.
+ برج بایونیک، شانگهای:
Bionic Tower, Shanghai
برنامه ریزی برای برج بایونیک شانگهای از سال 1997 شروع شد. اما با این وجود مدت زمانی طول کشید تا با غلبه بر محدودیتهای تکنولوژی در اوایل پیدایش معماری بایونیک این طرح به ثمر برسد.
در واقع این برج قرار است که یک شهر عمودی باشد. یک شهر سبز که همه نیازهای ساکنان آن توسط خود برج برطرف شود. شانگهای یکی از مناسبترین محلها برای چنین طرحی است اما هنوز باید منتظر ماند و دید آیا این طرح به واقعیت میپیوندد یا اینکه تنها در حد یک طرح رویایی باقی میماند.
طرح های شگفت انگیز معماری بایونیکی کشورهای هلند – انگلیس و آمریکا:
+ تالار شهر – لندن:
City Hall, London
تالار شهر لندن توسط موسسه بسیار معروف و معتبر نرمن فاستر و شرکا (Norman Foster’s firm Foster and Partners( طراحی شده است.
این سازه قرار است نشان دهنده و الهام کننده حرکت رو به جلوی فرآیند دموکراتیک در لندن باشد. این سازه یک سازه ی سبز است که از مواد پایدار برای مدت طولانی ساخته شده است.
+مرکز فضایی ملی ، لستر:
National Space Centre, Leicester
این جاذبه توریستی انگلیس توسط Nicholas Grimshaw ساخته شده است.
این سازه یکی از اولین نمونه های معماری بایونیکی بود که به مرحله ساخت رسید. معماری این سازه با تکیه بر استیل بسیار سبک ساخته شده است. این طراحی اجازه میدهد تا با کمترین میزان متریال یک ساختمان بسیار محکم ساخته شود.
+ جسم چرخنده – سوئد:
Turning Torso, Sweden
(تورسو به معنی جسم بدون در نظر گرفتن سر آن میباشد)
جسم چرخنده بلندترین ساختمان در اسکاندیناویا است و توسط Santiago Calatrava ساخته شده است.
Santiago Calatrava معماری است که توسط خیلی از افراد به دلیل طرحهای غیر واقعیش مورد انتقاد قرار گرفته است. در انتقادها عنوان شده است یکی از نگرانی های اصلی درباره طرح های او طول عمر آنهاست.
در حال حاضر نمیتوان قضاوت کرد آیا این انتقادها به جاست یا خیر. اما چیزی که میتوان گفت این است که وی یک طرز دید کاملا متفاوت و جالب در طرحهایش دارد که این ساختمان یک نمونه از آنهاست.
+ ساختمان Selfridges ، بیرمنگام :
Selfridges Building, Birmingham
این ساختمان که توسط Jan Kaplicky ساخته شده است دارای نمای جالب متشکل از قوسهایی است که نشان دهنده هدف طراح آن در به تصویر کشیدن زیبایی های معماری بایونیکی است. تکمیل شده در سال 2003 است و هنوز جزو یکی از طرحهای نوین ساختمانی است.
+ فرودگاه بین المللی دنور ، دنور:
Denver International Airport, Denver
سقف این سازه از نوعی فابریک کششی ساخته شده است تا بتواند به نوعی زیبایی های طبیعی کوهای سنگی را به نمایش بکشد. به عنوان بزرگترین فرودگاه آمریکا و همچنان آماده برای گسترش, این سازه منعکس کننده همزمان دو جنبه تاریخی و تکنولوژی است.
+ کاکتوس شهری ، روتردام:
Urban Cactus, Rotterdam
کاکتوس شهری یک ساختمان مسکونی 19 طبقه است که طرح آن از اشکال نامنظم طبیعی الهام گرفته شده است. نور خورشید طبیعی و همچنین طرح منحصر به فرد آن در بزرگترین بندرگاه دنیا به این سازه را جزو سازه های بایونیک کرده است. چون این سازه 100% سبز نیست در بیشتر لیستهای سازه های بایونیک از آن تنها به عنوان یک سازه امتیازی یاد میشود.
+ ساختمان Jumptown ، پورتلند:
Jumptown Building, Portland
هدف این سازه تبدیل شدن به سبزترین سازه ی شهر سبز پورتلند است. طراح آن معمار مالایی – Ken Yeang – است.
امکانات سبز این ساختمان شامل انرژی خورشیدی – تصفیه آبهای فاضلاب و باران – استفاده از مواد پایدار برای مدت طولانی و همچنین یک طراحی منحصر به فرد فضای سبز آن که باغچه موجود بر روی بام این سازه را به یک باغچه ی آبشاری به سمت پایین سازه متصل میکند.
+ برج آسمانخراش درختی:
Treescraper Tower of Tomorrow
در این سازه طراح اصلی آن William McDonough قدرت ابتکارات خود را به نمایش میگذارد.
یک سازه هوشمند که کاملا دوستدار محیط زیست است. همانطور که نام این سازه مشخص میکند این آسمانخراش بیان کننده رشد و تغییرات یک درخت است. یک سازه تشکیل شده با اشکال منحنی که با استفاده از کمترین مواد بیشترین استفاده را از فضا کرده است. تمامی آب مورد استفاده در ساختمان درست همانند روشی بازیافت میشود که یک درخت برای استفاده مجدد از آب و مواد مغذی بکار میبرد. فاضلاب خروجی ساختمان به سه باغچه ی این مجتمع انتقال داده میشود و آب این باغچه ها متعاقبا در سرویس های بهداشتی استفاده میشود.
همچنین باید افزود که این سازه از انرژی سولار (خورشیدی) استفاده میکند و در ضمن تماما از مواد بازیافت شده ساخته شده است.